ΚΟΝΙΤΣΑ…στην περιοχή της ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΟΝΙΤΣΑΣ 2020

Ursa cu ursopulji Mpetz (Πάδες)……..ΠΑΓΑΝΙΑΣ Κ.

ΚΟΝΙΤΣΑ…ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ ΚΟΝΙΤΣΑΣ…2020

… Αναμνήσεις, εικόνες, νοσταλγία, γνώση! Ένα ταξίδι στο χρόνο……

Δεκαετία ’70. Στη Δροσοπηγή (Κάντσικο) Μαστοροχώρια Κόνιτσας.
Στη μία γωνιά της κεντρικής πλατείας του χωριού υπήρχε το γραφικό περίπτερο της οικογένειας Καρανικούλη Χαράλαμπου.

Σήμερα……Άδεια γωνιά,δεν υπάρχει σημάδι, τίποτα που να μολογά στους περαστικούς την ιστορία του.

(Φωτογραφίες: Καρανικούλη Χαράλαμπου, Ζηκούλη Σταύρου)

ΚΟΝΙΤΣΑ…ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΜΙΟΥ ΚΟΝΙΤΣΑΣ…

Ιστορικό

Η Ιερά Μονή Στομίου ιδρύθηκε αρχικά το 1412 ή κατά άλλους το 1590. Στη σημερινή της θέση μεταφέρθηκε το 1774 από τον Ηγούμενο Κωνσταντίνο.
Κατά την παράδοση, αιτία της μετεγκατάστασης υπήρξε το θαυμαστό γεγονός της μετακίνησης της εικόνας της Παναγίας στη σημερινή θέση. Από την αρχική Μονή μεταφέρθηκαν τμήματα του τέμπλου, εικόνες και λείψανα αγίων.

Η Μονή γνώρισε ακμή και απέκτησε μεγάλη περιουσία. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή με αγαθοεργίες και συστηματική οικονομική στήριξη σχολείων.

Στο διάστημα από το 1923 μέχρι και το 1958 ήταν ουσιαστικά έρημη, έχοντας υποστεί καταστροφές, με σημαντικότερη την πυρπόλησή της από τους Γερμανούς το 1943, από την οποία διασώθηκε μόνο το Καθολικό. Το 1956 ξεκίνησε μια πρώτη προσπάθεια αποκατάστασης, ενώ πρόσφατα επισκευάστηκε το 1989.

Από τις σημαντικές μορφές που μόνασαν στη Μονή ήταν ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο οποίος, στο διάστημα που έμεινε εκεί (1958-1962), κατάβαλε -με τη συνδρομή επιτρόπων και άλλων- σημαντική προσπάθεια για την αποκατάστασή της.

Τέλος, σύμφωνα με κάποιες ενθυμίσεις, μεταξύ των αφιερωτών της Μονής συγκαταλέγεται και ο γνωστός ληστής Νταβέλης, ο οποίος φέρεται να ενίσχυσε οικονομικά την οικοδόμηση του εξωτερικού περιβόλου.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η Μονή Στομίου είναι σήμερα ενεργό ανδρικό μοναστήρι, υπαγόμενο  στην Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης και είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Διαθέτει 11 καινούρια κελλιά, καθώς και το Καθολικό –σταυρεπίστεγη βασιλική με τρούλο- το οποίο είχε διασωθεί από την πυρκαϊά του 1943.

Το εσωτερικό του ναού κοσμείται με ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν τμήματα του παλαιότερου τέμπλου και οι λίγες βυζαντινές εικόνες που μεταφέρθηκαν από την παλαιά Μονή.

Στα κειμήλιά της περιλαμβάνονται επίσης παλαιά λειτουργικά βιβλία καθώς και λείψανα αγίων (Μ. Βασιλείου, Ι. Χρυσοστόμου, Αγ. Κοσμά του Αναργύρου, Σαμωνά μάρτυρος και ομολογητού, Αγ. Νείλου και Οσίου Αλυπίου του Κιονίτου).

Τα τελευταία χρόνια στο μοναστήρι έχουν ξεκινήσει πολλές εργασίες συντήρησης και αναστήλωσης των κτιρίων, η δε στέγη του Καθολικού καλύφθηκε από φύλλα μολύβδου.

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Στομίου πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου (Γενέσιον της Θεοτόκου) με μεγάλη συμμετοχή πιστών.

.

ΚΟΝΙΤΣΑ…τοποθεσία Αετόπετρα Κόνιτσας.

ΚΟΝΙΤΣΑ…Βόλτα στην όμορφη Κόνιτσα – Ποιες δραστηριότητες μπορείτε να απολαύσετε

https://www.megatv.com/7ee26d12-6997-4f76-98d9-931834dea66d

Μία βόλτα στη βροχερή Κόνιτσα έκανε η εκπομπή MEGA Σαββατοκύριακο, όπου συνάντησε τον Νίκο Κυρίτση, αναρριχητή, που περιέγραψε τις ομορφιές του τόπου αλλά και τα όσα ενδιαφέροντα μπορεί να κάνει κάποιος όταν βρεθεί εκεί.

«Από αυτό το σημείο, από τη μεριά Κόνιτσας ξεκινάει ο εθνικός δρυμός Βίκου – Αώου, από το γεφύρι της Κόνιτσας, το πιο μεγάλο γεφύρι στα Βαλκάνια. Ένα ορεινό τοπίο εκπληκτικό», ανέφερε ο κ. Κυρίτσης.

«Το flying fox, το εναέριο πέρασμα, είναι πέρασμα από ένα ψηλό σημείο σε ένα άλλο ψηλό σημείο. Το έχουμε στημένο πάνω από τον ποταμό Αώο. Είναι πολύ εντυπωσιακό, απλό και ασφαλές. Είναι για τον καθένα. Δεν κάνει κάτι αυτός που το εκτελεί», σημείωσε ο κ. Κυρίτσης αναφερόμενος σε μία από τις δραστηριότητες που μπορεί να κάνουν οι επισκέπτες στο σημείο.

«Ο ποταμός Αώος προσφέρεται για πολλές δραστηριότητες, όπως καγιάκ, ράφτινγκ κ.ά. Η Κόνιτσα είναι η πρωτεύουσα της περιπέτειας, των αθλημάτων. Σε πολύ μικρό χώρο μπορεί να κάνει κανείς τα πάντα. Είναι προικισμένη η φύση της Κόνιτσας», κατέληξε ο κ. Κυρίτσης.

ΚΟΝΙΤΣΑ…ΠΛΗΚΑΤΙ…Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΛΗΚΑΔΙΤΙΣΣΑ…16-2-2020

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΛΗΚΑΔΙΤΙΣΣΑ

 

«Την θεία σου Εικόνα εν φωτί εφανέρωσας, την πάλαι κεκρυμμένην εν τω δάσει Πανάχραντε και ωμοίς αοράτω σου ροπή, αρθείσαν ιερέως θαυμαστώς, ώσπερ δώρημα των θείων σου οικτιρμών, τω Πληκατίω δέδωκας. Δόξα τοις σοις χαρίσμασιν Αγνή, δόξα τοίς μεγαλείοις σου, δόξα τη προς ημάς σου Παρθένε χρηστότητι»

Οι καμπάνες χτυπάνε χαρμόσυνα η πομπή ξεκινάει για τη λιτάνευση της εικόνας από το 1770 έως και σήμερα κάθε 16η Φεβρουαρίου.

 

Η γιορτή της Παναγίας εν έτη 1916	Η γιορτή της Παναγίας εν έτη 1925

Η θαυματουργή εικόνα ευλογεί το χωριό από το 1770, κατά την παράδοση η εύρεση της εικόνας έγινε ως εξής:

Η ιστορική διαδρομή του Πληκατίου είναι συνδυασμένη και παράλληλη με την παράδοση της ευρέσεως της  θαυματουργού εικόνας της Παναγίας Πληκατιώτισσας, της οποίας η ετήσια εορτή εορτάζεται πανηγυρικά και με κάθε λαμπρότητα στις 16 Φεβρουαρίου με προσέλευση και συμμετοχή όλων των γύρω χωριών και του ευρύτερου ορίζοντος της Επαρχίας μας.

Η θαυματουργή εικόνα ευλογεί το χωριό από το 1770. Κατά την παράδοση η εύρεση της εικόνας έγινε ως εξής:

Ποιμένες έβοσκαν τα πρόβατα τους στην θέση «Πεστιλέπη» νότια του χωρίου Ντέντσικο, ονομαζόμενο σήμερα Αετομηλίτσα, ανατολικά του οικισμού «Φετόκος» σημερινή Θεοτόκος. Η αθωότητα τους επέτρεψε να διακρίνουν μες στο σκοτάδι στο απέναντι δάσος, λαμπρό φως. Με φόβο στην αρχή υπέθεσαν ότι επρόκειτο για λημέρι κακοποιών. Το φως ήταν εκεί κάθε βράδυ στο ίδιο μέρος, ορατό μόνο τη νύχτα. Αποφάσισαν τελικά να επισκεφτούν το σημείο, πήγαν ως εκεί  και δεν βρήκαν τίποτα.

Το φως εξακολουθούσε να είναι εκεί λαμπρό, σταθερό και αμετακίνητο. Το ανεξήγητο φως άρχισε να απασχολεί όλο και περισσότερο τους βοσκούς. Πώς όμως θα ανακάλυπταν την προέλευση του φωτεινού σημείου;

Σκέφτηκαν να θέσουν σε εφαρμογή ένα τέχνασμα:

Έστησαν στο έδαφος διχάλες και στήριξαν επάνω μια γκλίτσα τοποθετημένη με τέτοιο τρόπο ώστε να στοχεύει ακριβώς στο μέρος που έλαμπε το φως». Το επόμενο πρωί με οδηγό την γκλίτσα να  υποδεικνύει το σημείο ξεκίνησαν να βρουν την πηγή του φωτός. Ερεύνησαν το μέρος με προσοχή,  κουράστηκαν γιατί το μέρος ήταν πυκνά δασωμένο. Κάτω από ένα μεγάλο κέδρο(κατά άλλους κάτω από μια μεγάλη βελανιδιά)βρήκαν ολόρθη την Αγία Εικόνα της Θεοτόκου. Χαρά και αγαλλίαση πλημμύρισε τους απλοϊκούς αυτούς ανθρώπους. Πλησίασαν και με βαθειά  ευλάβεια προσκύνησαν την Θεοτόκο και την μετέφεραν στον καταυλισμό τους.

Αποφάσισαν να μεταφέρουν την εικόνα, το που όμως, άφησαν να το αποφασίσει η Παναγία. Έτσι φόρτωσαν την εικόνα στο κουτσό άλογο, στην μια πλευρά έβαλαν την εικόνα και στην άλλη για αντίβαρο ξύλα, μα δεν χρειάστηκε γιατί η εικόνα ισορρόπησε μόνη της και έτσι το άφησαν ελεύθερο. Το άλογο με το ιερό φορτίο πήρε το μονοπάτι για το Πληκάτι. Παρατήρησαν έκθαμβοι ότι το κουτσό άλογο δεν κούτσαινε πια, περπατούσε σταθερά. Τότε ένας συνοδός προέτρεξε και ειδοποίησε το χωριό. Οι ιερείς λαμπροφορεμένοι κρατώντας θυμιατά και όλοι οι χωριανοί με αναμμένες λαμπάδες βγήκαν στο απέναντι δάσος Παλέσι να υποδεχτούν την Κυρία Θεοτόκο και να την μεταφέρουν στο χωριό, όπου και βρίσκετε μέχρι και σήμερα.

Ο ναός που τοποθετήθηκε στην αρχή η εικόνα χτίστηκε περί το 890 μ.χ. ο ναός  σώζεται μέχρι σήμερα. Η εικόνα δεν έμεινε όμως εκεί … …

Ο ιερέας του χωριού παρατηρούσε για καιρό μια μετάθεση της εικόνας εντός του ναού. Η εικόνα μετακινούταν από το προσκυνητάρι στην είσοδο του ναού. Ο ιερέας  με πολλή ευλάβεια και φόβο Θεού εσήκωνε την θαυματουργό Εικόνα και την τοποθετούσε πάλι στη θέση της. Δεν καταλάβαινε την επιθυμία της Θεοτόκου.. Μια Κυριακή μετά τη Θεία Λειτουργία, συνέβη το εξής θαυμαστό: η Εικόνα σηκώθηκε μόνη της από το προσκυνητάρι και στάθηκε στον ώμο του ιερέα. Ο ιερέας οδηγούμενος από την εικόνα έφτασε στο μέσο του χωριού και εκεί η εικόνα κατέβηκε από τον ώμο και στάθηκε πάνω σε μια αγριοτριανταφυλλιά. Δίπλα στο σημείο υπήρχαν τα χαλάσματα ενός παλαιότερου ναού. Πιθανολογείται πως εκεί βρισκόταν η εικόνα πριν βρεθεί στο δάσος. Στο κάτω μέρος του ναού ανατολικά υπήρχε μια πηγή καθαρού νερού, η σημερινή «Μεγάλη βρύση της Παναγιάς».

Στο σημείο χτίστηκε ναός το 1775 στο όνομα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου σύμφωνα με την επιθυμία της Παναγίας.

Στην συνέχεια η θαυματουργή εικόνα αφού υπέδειξε τον τόπο για την ανέγερση του Ναού Της, σηκώθηκε πάλι στον ώμο του ιερέα  ο οποίος άρχισε πορεία μαζί με τους πιστούς χριστιανούς .Προχώρησαν αρκετά έξω από το χωριό όπου σε μια τοποθεσία κατέβηκε και στάθηκε όρθια επάνω σε μια πέτρα η οποία υπάρχει και σήμερα. Έτσι έδωσε σημάδι ότι εδώ έπρεπε να χτιστή ναός .Πραγματικά στο σημείο αυτό χτίστηκε παρεκκλήσι προς τιμή των γενεθλίων της Θεοτόκου και ονομάζεται Παναγιοπούλα»

Μετά η εικόνα μεταφέρθηκε από τον εφημέριο και τον πιστό λαό στο χωριό από όπου είχαν ξεκινήσει.

Το πώς βρέθηκε η εικόνα στο ερημικό αυτό μέρος υπάρχουν οι παρακάτω εκδοχές:

1. Παλαιότερα στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, πιθανόν κάποιος χωριανός την μετέφερε από την παλαιά εκκλησία στα μέρη αυτά για να την διαφυλάξει.
2. Πιθανόν στην περιοχή της Φετόκος (Θεοτόκος) υπήρχε κάποιο μοναστήρι και μετά από λεηλασία πιθανόν να σκόρπησαν οι καλόγεροι τις Εικόνες για την σωτηρία αυτών.
3. Πιθανόν κατά την μετακίνηση των χριστιανικών πληθυσμών από το βορά προς νότο από την καταπίεση του δυνάστη Τούρκου μετέφεραν και την εικόνα μαζί με τα άλλα κειμήλια που είχαν. Κάτι μεσολάβησε όμως και αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν στην ερημιά.

Ο Ναός που κτίστηκε το 1775 ήταν ρυθμού βασιλικής, κανονικών διαστάσεων, ωσάν κατακόμβη. Στα βόρεια ήταν το σχολείο και στα ΝΔ το αμελικό (ξενώνας). Είχε υψηλούς αυλότοιχους και βαρειές πόρτες στις τρεις εισόδους στον αυλόγυρο. Παντού και στον γυναικωνίτη εκοσμείτο με τοιχογραφίες άφθαστης αξίας. Η VIII  Μεραρχία με πρωτοβουλία της, σε ένδειξη «ευγνωμοσύνης για την νίκη του στρατού στην μάχη του Γράμμου το 1948-1949» ,κατεδάφισε τον παλαιό Ναό και ανήγειρε «σύγχρονο», τα έτη 1951-1953, ενώ θα έπρεπε να διαφυλάξει και διασώσει αυτό το σπουδαίο θρησκευτικό μνημείο.

ΚΟΝΙΤΣΑ…Στην πατρική οικία του Αγίου Παϊσίου του Αγειορίτου στην Κόνιτσα

Η Κόνιτσα αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα και ακριτικά οικιστικά κέντρα στην Ήπειρο. Μια πανέμορφη κωμόπολη με γραφικά σοκάκια και σπίτια αρχοντικά. Ιδιαίτερη η σχέση της με τη Μικρά Ασία, καθώς συνδέεται άμεσα με πλήθος προσφύγων της αγιοτόκου Καππαδοκίας και ευρύτερα. Επίσης αποτελεί και τη δεύτερη πατρίδα του Αγίου Παϊσίου του Αγειορίτου.

Σας ξεναγούμε στο ταπεινό αρχοντικό της οικογένειας Εζνεπίδη και στους χώρους όπου ανατράφηκε και μεγάλωσε με Χριστό και ήθος ο Άγιος.

Φωτογραφίες: Διεθνές Πρακτορείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

      

ΚΟΝΙΤΣΑ…Ημερίδα «Το Γλωσσικό Ιδίωμα της Αξού Καππαδοκίας «

Α.Ο ΚΟΝΙΤΣΑΣ -Γ.Σ ΑΡΤΑΣ ΑΝΩ ΠΟΛΗ

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019 στης 15:00 στο κλειστό γυμναστήριο Κόνιτσας θα διεξαχθεί ο αγώνας μπάσκετ της τοπικής μας ομάδας με αντίπαλο την ομάδα της Άρτας Άνω Πόλη.

ΚΟΝΙΤΣΑ…ΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ Τριήμερο 28ης Οκτωβρίου: Στην ακριτική Κόνιτσα με τα τοξωτά γεφύρια και τα καθηλωτικά μοναστήρια [εικόνες]

TRAVEL22|10|2019 | 19:36
Το γεφύρι της Κόνιτσας / Φωτογραφία: Shutterstock
NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Στην πλαγιά του όρους Τραπεζίτσα, εκεί που στέκουν αιωνόβια πλατάνια και τρέχουν ορμητικά, δροσερά νερά, βρίσκεται η Κόνιτσα, ένας ιδανικός προορισμός για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου.

Μπορεί πολλές περιοχές και νησιά να εντυπωσιάζουν με το τοπίο τους και να μένουν χαραγμένα στο μυαλό, ωστόσο, λένε πως όποιος επισκέπτεται την Κόνιτσα, επιστρέφει, οπότε ετοιμαστείτε να χαθείτε στην ομορφιά του τοπίου. Εκεί, τα βουνά συναντούν λίμνες και ορμητικά ποτάμια, συνθέτοντας ένα πολυπρόσωπο τοπίο. Η περιοχή αποτελεί βιότοπο της καφέ αρκούδας, του αγριόγιδου, της βίδρας, του ζαρκαδιού, του αγριόχοιρου και πολλών άλλων θηλαστικών και πτηνών, ενώ στα ποτάμια κολυμπά η άγρια πέστροφα, καθώς και άλλα είδη ψαριών. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πως πρόκειται για έναν μικρό παράδεισο επί γης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καλοκαιρινός ο καιρός του τριημέρου της 28ης Οκτωβρίου -Στο βάθος όμως… χειμώνας [χάρτες]

Εάν ο δρόμος δεν σας οδηγήσει σε κάποιο άλλο χωριό και σας βγάλει στην Κόνιτσα το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, τότε ξεκινήστε τη μέρα σας από τη νοτιοδυτική άκρη της πόλης, στην είσοδο της χαράδρας του Αώου που στέκει επιβλητικό το γεφύρι της Κόνιτσας. 50 μάστορες με επικεφαλής τον Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη έχτισαν το ψηλότερο μονότοτοξο γεφύρι χάρη στις δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη.

Γεφύρι της Κόνιτσας / Φωτογραφία: Shutterstock
Στη συνέχεια πάρτε τον δρόμο προς τη Μονή Στομίου, ένα από τα ωραιότερα μοναστήρια που ξεχωρίζει για τον ασκητικό του χαρακτήρα. Το σημείο καθηλώνει κάθε επισκέπτη. Η διαδρομή μιας ώρας με τα πόδια από την Κόνιτσα είναι εντυπωσιακή, καθώς πρόκειται να περπατήσετε μέσα από δάσος άγριας ομορφιάς με μοναδική βλάστηση, γεμάτο έλατα. Με κατανυκτική διάθεση βρεθείτε και στην Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης, κοντά στα σύνορα με την Αλβανία. Το όνομα της Μονής προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που, αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες, σκέπαζαν το καθολικό της παλιότερα. Οι επισκέπτες κάνουν λόγο για έναν τόπο ευλογημένο, έναν μικρό παράδεισο που προσφέρει ηρεμία και γαλήνη.

Μονή Στομίου / Φωτογραφία: konitsa.gr
Μπορεί να μην προλάβετε πολλά μέσα στο τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, ωστόσο, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τη λιθόκτιστη μητρόπολη του Αγίου Νικολάου, το τζαμί του Σουλτάν Σουλεϊμάν, την οικία της Χαμκώς, τη δημόσια βιβλιοθήκη αλλά και την Έκθεση Φωτογραφίας των μνημείων της Κόνιτσας από τους Προϊστορικούς ως τους Βυζαντινούς Χρόνους.

Οικία της Χαμκώς / Φωτογραφία: konitsa.gr
Τριήμερο 28ης Οκτωβρίου με extreme sports

Τα τελευταία χρόνια, τα extreme sports γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και η Κόνιτσα αποτελεί προορισμό ιδανικό για όσους αναζητούν συγκινήσεις και θέλουν να ανέβει στα ύψη η αδρεναλίνη. Η πλούσια φύση προσφέρει εύρος δραστηριοτήτων. Μπορείτε να κάνετε ράφτινγκ και καγιάκ στον Αώο και τον Βοϊδομάτη, ιππασία ή ποδήλατο σε μία από τις διαδρομές κάτω από τη σκιά των δέντρων, ή εάν είστε από τους τολμηρούς αλεξίπτωτο πλαγιάς. Η περιοχή διαθέτει πολλά μονοπάτια, οπότε η ορειβασία και η πεζοπορία στις ορεινές πλαγιές θα σας μείνει αξέχαστη.

Ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη / Φωτογραφία: Shutterstock
Παραδοσιακές νοστιμιές με θέα τον κάμπο
Η Κόνιτσα φημίζεται για τα εκλεκτά της κρέατα και τους μεζέδες. Δοκιμάστε προβατίνα στα κάρβουνα, λουκάνικο από αγριόχοιρο και πλατώνι. Φυσικά, εξαιρετικός μεζές είναι η πέστροφα στα κάρβουνα, τα τυριά, όπως η Ούρδα, αλλά και οι ηπειρώτικες πίτες. Μην ξεχάσετε να συνοδεύσετε το φαγητό σας με κρασί ή τσίπουρο. Η περιοχή φημίζεται για το τσίπουρό της, το οποίο αποτελεί προϊόν παραδοσιακό αποστάγματος. Για τέλος, μην ξεχάσετε το γλυκό. Μικρές βιοτεχνίες παρασκευάζουν μεγάλη ποικιλία από γλυκά του κουταλιού μέχρι και Σκερ Μπουρέκ, που γίνεται από απόσταγμα αγριοτριανταφυλλιάς και αμύγδαλου.
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/travel/triimero-28is-oktobrioy-stin-akritiki-konitsa